Te klein voor een tafellaken, te groot voor een servet. En daarmee dus net niet. Die gedachte komt op bij het lezen van ABRvS 18 december 2024, ECLI:NL:RVS:2024:5268. De Afdeling oordeelde dat een concurrent dicht genoeg bij het plangebied is gevestigd om de economische concurrentiegevolgen van een bestemmingsplan te ondervinden (dat maakt haar belanghebbende) maar tegelijkertijd te ver van het plangebied af zit om daar ook de ruimtelijke gevolgen van te ondervinden. Dat laatste maakt dat zij niet met succes een beroep kan doen op ruimtelijke normen. Het betoog van de concurrentbelanghebbende dat plan financieel niet uitvoerbaar is, strandt dan ook op het relativiteitsvereiste.

Lees hier de noot die Jaap Wieland bij deze uitspraak schreef: AB 2025/146.

Het bestemmingsplan voor een grootschalig datacenter voor Meta/Facebook in Zeewolde is vernietigd vanwege gerede twijfel over de uitvoerbaarheid. Dat blijkt uit een uitspraak van de Raad van State, die Thom Groot recent bespreekt in het vaktijdschrift AB. Dit initiatief is niet alleen bijzonder in zijn soort, de uitspraak is dat ook. In de eerste plaats wordt namelijk een zeldzame regiezitting gehouden. Daarnaast is het oordeel over procesbelang van appellanten bijzonder. Ten slotte lijken feiten en omstandigheden van na het plan betrokken te worden bij de beoordeling van de uitvoerbaarheid op het moment van planvaststelling, namelijk dat Meta/Facebook zich heeft teruggetrokken. Meer weten?

Lees hier de noot die Thom Groot bij deze uitspraak schreef: AB 2025/16.

De Raad van State verbindt vooralsnog geen gevolgen aan de conclusie van staatsraad Advocaat-Generaal Nijmeijer. Nijmeijer nam eerder een conclusie over de ruime toepassing van artikel 6:19 Algemene wet bestuursrecht (beroep van rechtswege) in relatie tot ruimtelijke plannen die elkaar opvolgen. Vooralsnog ziet de Raad van State in een recente uitspraak geen aanleiding om haar rechtspraak in (bestemmings)planzaken aan te passen in het licht van de lijnen die Nijmeijer heeft in zijn conclusie heeft aangedragen. Thom Groot bespreekt deze uitspraak en conclusie in het vaktijdschrift AB. Meer weten?

Lees hier de noot die Thom Groot bij deze uitspraakschreef: AB 2025/121.

Procesbelang ontbreekt bij een ontwikkelaar die opkomt tegen het bestemmingsplan voor een ander woningbouwproject, terwijl hij met zijn beroep een eigen bouwtitel nastreeft. Dat blijkt uit een uitspraak van de Raad van State, die Thom Groot recent bespreekt in het vaktijdschrift AB die hier te lezen is.

Toestemming is toestemming! Toch? Nee, niet dus! Dat volgt uit een arrest waarin de Hoge Raad oordeelde dat met het afgeven van een publiekrechtelijke bouwvergunning niet automatisch ook privaatrechtelijke toestemming is gegeven voor het afwijken van de erfpachtvoorwaarden. Voor de ’gewone’ burger misschien niet te begrijpen, maar juridisch klopt het. Jaap Wieland legt dit uit in een noot in TBR 2025/47.

Rechtspraak Notariaat, RN 2025/24, april 2025, mr. V.J.N. van Oijen

Download de publicatie: Boedelregister. Wanneer bestaat er aanleiding om een geldboete op te leggen naast een berisping?

Rechtspraak Notariaat, RN 2025/21, maart 2025, mr. V.J.N. van Oijen

Download de publicatie: Waarschuwingsplicht. Handelde de notaris onzorgvuldig door een aan de vorige eigenaar opgelegde gemeentelijke dwangsom niet op te nemen in de akte?

Geen concurrent, toch belanghebbende. Dat overkwam strandpaviljoen Parnassia in de duinen bij Zandvoort. Zij was geen concurrent van de horecagelegenheden op en rond het Circuitpark Zandvoort. Wel ondervond zij feitelijke gevolgen van de evenementen op en rond het Circuitpark. Om die reden was zij toch belanghebbende bij de verleende evenementenvergunningen. Jaap Wieland bespreekt deze uitspraak in een recente noot in de Gemeentestem die hier is te lezen.

Didam-regels niet van toepassing op overheidsbedrijven! Zo oordeelde althans de rechtbank Overijssel ruim een maand geleden in een zaak die ging over de verkoop van gronden door een 100% overheidsvennootschap aan de gemeente Kampen. De vraag is echter of deze conclusie wel in algemene zin getrokken kan worden. Was het in dit geval niet eerder de aard van de transactie die maakte dat de Didam-regels niet van toepassing zijn? Jaap Wieland bespreekt deze uitspraak in een recente noot in de AB die hier is te lezen.