ECLI:NL:RBDHA:2017:2110
Op 7 maart jl. bepaalde de Haagse Voorzieningenrechter dat de verbouwing van – kort gezegd – Museum Naturalis moet worden stopgezet, een en ander op vordering van de architect van het oorspronkelijk ontwerp uit 1998, Fons Verheijen. Deze architect had al een bodemprocedure aanhangig gemaakt met een verbodsvordering wegens schending van zijn auteursrecht door aantasting/verminking van zijn creatie. De architect was – niet geheel ten onrechte – bang dat Naturalis, in afwachting van het eindvonnis in die bodemprocedure, een fait accompli aan het creëren was.
De architect heeft deze uitspraak gevierd als een overwinning en dat is het natuurlijk ook. Hoe de einduitspraak in de bodemprocedure gaat uitvallen is evenwel nog niet duidelijk, ook al ligt er een tussenvonnis dat klaarblijkelijk van aantasting van het oorspronkelijk ontwerp uit gaat. Maar: l’interlocutoir ne lie pas le juge’.
Het probleem zit hier in het feit dat Naturalis zich kennelijk verplicht heeft gezien het werk (Europees) aan te besteden. Edoch wat zich ab initio al moet hebben afgetekend als een ingrijpende verbouwing met een aanzienlijke kans op auteursrechtelijke inbreuken op het oorspronkelijk ontwerp had mogelijk niet aanbesteed behoeven te worden. Men zie art. 2.32 onder b van de Aanbestedingswet 2012. Men had mogelijk direct met de oorspronkelijk architect in zee kunnen gaan. En die had zich alsdan natuurlijk redelijk op moeten stellen.
Voor vragen, opmerkingen of meer informatie kunt u contact opnemen met prof.mr.dr. C.A. Adriaansens.
Hoewel deze publicatie met grote zorgvuldigheid is samengesteld aanvaardt Stijl B.V. geen enkele aansprakelijkheid voor de gevolgen van het gebruik van de informatie uit deze uitgave zonder hun medewerking. De aangeboden informatie is bedoeld ter algemene kennisname en kan niet worden beschouwd als advies.