Cliënt: Cure Afvalbeheer
Sinds wanneer cliënt van STIJL Advocaten: 2014
Uitgelichte zaak: een nieuwe manier van afval verwerken

Afval als grondstof voor iets nieuws

Frans van Strijp is directeur van Cure Afvalbeheer, een gemeentelijk bedrijf dat voor ruim 135.000 huishoudens in Eindhoven, Geldrop-Mierlo en Valkenswaard de (ondergrondse) containers voor restafval, papier, glas, PBD en textiel leegt en op de milieustraten het klein chemisch afval en grof huisvuil inzamelt. Enige jaren geleden onderzocht Cure de mogelijkheden van samenwerking met een buitenlandse partij, die zich bezighield met een innovatieve methode van afvalverwerking. STIJL zorgde voor de juridische ondersteuning.

Eindhoven bruist van de energie en durft verder te kijken, in het belang van inwoner, bedrijfsleven, maatschappij en milieu, schreven we in een eerdere nieuwsbrief. Dit geldt ook voor Cure Afvalbeheer, dat duurzaamheid hoog in het vaandel heeft. In hun nieuwe pand, gevestigd op een industrieterrein aan de rand van Eindhoven, is dit goed terug te zien. STIJL-partner Taco Hovius kijkt zijn ogen uit. Het is de eerste keer dat hij het gebouw bezoekt, dat in november 2020 officieel werd geopend. In de grote lichte hal, die het Buurtplein wordt genoemd, wijst directeur Frans van Strijp naar de grond. “Kijk, de vloer, van trottoirtegels die anders weggegooid zouden zijn.” Hij haalt koffie uit de automaat en neemt Taco Hovius mee naar de kantoorruimtes op de eerste verdieping. Tijdens deze wandeling door het pand vervolgt hij: “En zo is veel in ons pand gemaakt van ‘afval’. Van gerecycled pallethout in de gevel en deels hergebruikt glas in de ramen tot isolatiemateriaal in de wanden en plafonds dat is vervaardigd van afgedankte jeans en matrassen.”

Daarom STIJL: gemoedelijk en gedreven
De deur van zijn werkkamer mag open blijven staan. Frans van Strijp, die meer dan twintig jaar aan het roer van het afvalbeheerbedrijf staat, is er helder over: “Wij hebben hier geen geheimen voor elkaar.” De hartelijke directeur vertelt meer over de sfeer bij Cure en over de omgangsvormen onder de grote rivieren: “Wij buurten met elkaar in Brabant. Het hoeft allemaal niet zo strak.” Hij vervolgt: “Daarom kan ik ook zo goed door één deur met STIJL. Al bij de eerste ontmoeting merkte ik dat het geen stereotype, formeel kantoor is. Er was meteen een klik met Taco Hovius en de andere advocaten. Het voelde als een collegabedrijf dat ons kwam helpen.”
Taco Hovius beaamt dit: “Openheid en op een gemoedelijke manier met elkaar omgaan kenmerken inderdaad zowel Cure Afvalbeheer als STIJL Advocaten. Net zoals een enorme passie voor ons vak en het streven naar het beste resultaat.” Hij vervolgt: “En vergeet ook onzer beider aandacht voor duurzaamheid niet.”

De rol van STIJL: begeleiding bij contractbesprekingen
Het contact met Cure Afvalbeheer kwam tot stand via de gemeente Eindhoven. Net als bij eerdere zaken in de vooruitstrevende lichtstad speelde er ook bij Cure een boeiend vraagstuk: een innovatieve manier van afvalverwerking. Frans van Strijp: “Deze technologie, Renescience genaamd, sloot naadloos aan bij de wijze waarop Cure afval ziet: niet als rotzooi maar als grondstof voor iets nieuws. Met behulp van een mechanisch systeem en enzymen zou huishoudelijk afval worden gescheiden in drie stromen: herbruikbaar, niet te recyclen en organisch. Door middel van vergisting zou de plantaardige stroom vervolgens worden omgezet in biogas. Daar zagen we bij Cure wel wat in! Vanaf 2014 zijn we daarom de mogelijkheden gaan onderzoeken van samenwerking met DONG, het bedrijf dat Renescience ontwikkelde. STIJL Advocaten begeleidde ons bij de contractgesprekken en de onderhandelingen. Doel was het vormen van een joint venture met het grote Deense energieconcern, dat sinds een enige tijd Ørsted heet.”

Onderweg met STIJL: reizen, onderzoeken, procederen
Taco Hovius kijkt met veel plezier terug op de reizen naar het buitenland: “Het was interessant om het hoofdkantoor te bezoeken en meer te weten te komen over deze baanbrekende methode.”
Frans van Strijp: “Zeker. Wel merkten we al snel de verschillen in bedrijfscultuur. Geen open deuren in het pand. Overal pasjes om naar binnen te gaan.”
Taco Hovius: “Het Brabantse buurten was er inderdaad niet bij.”
Tijdens de jaren van contractbesprekingen met DONG, werkte STIJL voor het Renescience-vraagstuk ook aan de milieuvergunningen in de regio Eindhoven. Taco Hovius: “De te bouwen vergistingscentrale zou duurzaam zijn, maar het gedeelte dat het water moest verwarmen stootte wel de nodige stikstof uit, dat terecht zou komen op de nabijgelegen Natura 2000-gebieden. Dit gold ook voor de vrachtwagens die af en aan zouden rijden op het terrein van de centrale.”
Frans van Strijp: “Ook speelde er vanaf 2018 een zaak op het gebied van aanbesteding. Het restafval dat wij inzamelden werd verwerkt door een afvalverbrander. Bij de nieuwe methode zou dit bij een groot deel van het afval niet gebeuren. Deze partij is toen gaan procederen.”

Resultaat met STIJL: een uitgemaakte zaak
Door deze combinatie van factoren is de nieuwe installatie voor afvalverwerking en de vergistingscentrale in Eindhoven er uiteindelijk nooit gekomen. Frans van Strijp: “De techniek heeft zich nog steeds niet voldoende bewezen en is ook in Engeland, waar Ørsted een installatie heeft gebouwd van 120.000 ton per jaar, nog niet volledig operationeel.”
Al met al heeft Frans van Strijp geen spijt van het avontuur. De opgeruimde directeur van Cure besluit: “De tijd was nog niet rijp voor deze opzienbarende manier van afvalverwerking. Het heeft al met al veel energie gekost. Maar dat beschouw ik niet als verloren energie. Ik heb ervan geleerd. En ik blijf, vol goede moed, zoeken naar vernieuwende mogelijkheden om een bijdrage te leveren aan een schonere wereld.”

Tekst: Iris Stam
Foto’s gebouw: Freekje Groenemans
Portretfoto: Cure